แบ่งปันประสปการณ์ > หัวใจออนทัวร์
คิดถึงเด็กๆ ที่บ้านโข๊ะทะ
Phoenix:
คิดถึงเรื่องราวเมื่อครั้ง...เดินทางไปบริจากหนังสือที่โรงเรียนบ้านโข๊ะทะ
คิดถึงความใสๆ ของเด็กๆ
คิดถึงความจริงใจ ที่อยู่ในแววตา
คิดถึงช่วงเวลาแห่งความสุขที่ได้ทำเพื่อคนอื่น
Phoenix:
ครั้งกระโน้น รวมหัวกับเพื่อน รวมแล้ว 4 ชีวิตโบกรถจากปั้ม jet ม.กรุงเทพ(ตอนนี้เปลี่ยนเป็น ปตท ไปซะแล้ว)
ยังจำเรื่องขำๆ บางส่วนได้มาเล่าให้ฟัง...
สี่คนแยกย้ายกันไปสอบถามรถที่เข้ามาในปั๊ม
ครั้งนั้นผมเป็นคนไปถามทาง แต่รถคันไหนๆ ก็ไม่ยอมรับ... ด้วยความที่คงไม่เชื่อใจ ในตัวผม
แต่สุดท้าย ก็มีรถคันหนึ่ง ยอมให้เราอาศัยไปด้วย...เพราะสาวๆ ไปถามซ้ำ..
เจ้าของรถยังกล่าวขอโทษที่ไม่เชื่อใจเราซะอีก...
จริงๆ แล้ว อยากบอกว่าพวกเราต่างหากที่ต้องขอโทษ และขอบคุณ คุณเป็นอย่างมาก
โดยเฉพาะผม ต้องขอบเป็นพิเศษ
Phoenix:
รถคันแรก..ส่งเราถึงแยกแม่สอด...
โบกรถได้อีกคัน..อัดกันอยู่ในแค๊ปหลังรถกะบะ แต่ว่าก็ดีไปอย่าง เพราะอากาศหนาวยะเยือก
เจ้าของรถ ขอจอดนอนในปั๊ม 2 ชั่วโมง เราก็ไม่ขัด...
Phoenix:
ถึงอุ้มผาง....
แวะหาอะไรรองท้อง...ก่อน
Phoenix:
รถจิ๊บคันสีแดง นะคุ้นๆ
แวะจิบชา..ยังเปรยกับคนที่ร้านอยู่ว่าคิดถึงกระท่อมลุงทินเคยมาพักเมื่อหลายปีก่อน...
เอ๊ะคุณลุงคนนี้ก็หน้าตาคุ้นๆ
"ก็ลุงนี่แหละลุงทิน" :o แป่วจุดใต้ตำตอ หน้าแหกครั้งใหญ่ สมน้ำหน้าตัวเองจริงๆ วะ
แต่ดีใจนะที่ได้เจอลุงทินอีกครั้ง...
หลังจากที่คุยกันประมาณหนึ่งสุดท้ายเราก็ต้องแยกกันไปตามทาง...
เพราะต่างก็มีภาระต้องจัดการ
Navigation
[0] Message Index
[#] Next page
Go to full version